چرخه سال ها مانند بروج دوازده گانه مجموعه ای از 12 نماد سالانه است که ترکیب این نمادها در تمامی دوره ها یکسان است. به عبارت دیگر دوازده حیوان مظهر 12 سال این چرخه هستند. انتخاب این حیوانات و صفاتی که به این حیوانات نسبت داده می شود، ریشه های اساطیری و رمز گرایانه دارد.
درباره چگونگی انتخاب این 12 حیوان، افسانه ای قدیمی وجود دارد. در این افسانه آمده است که روزی بودا هنگام حلول سال نو، تمام حیوانات دنیا را فراخواند و نوید داد که در صورت فرمانبرداری، به آنان پاداش خواهد داد. اما تنها 12 حیوان به دعوت او پاسخ گفتند.
بودا نیز مقرر کرد که هر یک از آنان سالی را به نام زیر نفوذ خود داشته باشد که این 12 سال به بزرگداشت همان 12 حیوان نامگذاری شد که البته افسانه ای بیش نیست.
برای تشخیص این که هر سال با کدامیک از حیوانات مطابقت دارد از سال خورشیدی عدد 6 را کم می کنند و حاصل بر عدد 12 تقسیم می شود. عدد باقی مانده را در نظر می گیرند و از شماره یک، از موش شروع به شمردن می کنند. نام هر حیوانی که با عدد بای مانده مطابقت کرد سال همان حیوان است.
ترتیب نام حیوانات چنین است:
موش، گاو، پلنگ، خرگوش، نهنگ، اژدها، ( مار )،اسب، گوسفند، میمون، مرغ، سگ، خوک. باقیمانده صفر، آخرین حیوان یعنی خوک را نشان می دهد.
بنابراین سال 1404 بنام سال مار نامگذاری شده است